Facebook moeders

Het digitale tijdperk..
Computers, laptops, tablets, smartphones en zelfs smartwatches. Super tof en keileuk natuurlijk. Maar ieder voordeel heeft zijn nadeel. Bijvoorbeeld de constante verwachting dat je ten alle tijden bereikbaar bent. Maar ik wil het hebben over het gebruik van social media, en dan met name over de beruchte Facebook moeders.


Deze dames zijn zelf geboren tussen 1984 en 1995, en vinden het belangrijk om alles te delen. Alles. Heb ik al gemeld dat ze alles delen? Vanaf het moment dat het eitje bevrucht is, word je meegenomen in hun reis richting het moederschap. De bezeken zwangerschapstest, dagelijkse update van misselijkheid, foto's van de - nog niet zichtbare - babybump, eerste echo, aankopen, cadeau van (schoon) ouders..

Zodra het mormel geboren is, zal onze timeline overspoelt worden met naakte molrat foto's. Ze scannen nog net niet de nageboorte in om deze met ons te delen. Vanaf heden mogen wij ook genieten van minstens vijf lappen tekst per dag, waarin we op de hoogte worden gehouden van alles. Alles. Lekkende borsten, luier inhoud, aantal hechtingen van de totaal ruptuur en natuurlijk wat het mormel momenteel doet. Laat me raden; het huilt, slaapt? Houd ons niet langer in de spanning! Ik kan bijna niet wachten op de volgende update.

Foto's en filmpjes. Heel leuk! Voor je prive collectie ja. Af en toe een foto kan ik nog begrijpen. Maar werkelijk zoveel posten terwijl ze de overbuurman en zijn overleden hamster op Facebook hebben? Wat moeten wij er mee. Erger nog: Wat doet die overbuurman er mee? Pro tip: Maak een besloten Facebook groep aan, voeg je familie en je 'bestieeeees xoxo' toe. Post het daar. Ik heb de moeders op Facebook omdat ik kennelijk interesse in hen heb, maar zelfs hun profiel foto's zijn overgenomen door het baby virus.

Het lijkt gewoon net alsof de Facebook moeders vinden dat hun eigen leven stopt, waar het leven van hun nageslacht begint. En dat is prima, maar delete dan jouw pagina en start er eentje op naam van je mormel. Jij blij, ik blij, iedereen blij!


En ja, bovenstaande tekst meen ik volledig. Sommigen zullen dit echt te ver vinden gaan, maar ik weet ook dat er veel zijn die mijn mening delen. Maar er wat van zeggen, ho maar!

Monogamie bestaat niet

Bam! Zo, dat is eruit. Monogamie bestaat niet. Mocht je je ooit bevinden op het meest slaapwekkende feestje ooit, is dit altijd een goede opmerking om in de groep te gooien. Iedereen heeft hier zijn of haar mening wel over klaar staan. Okay, wellicht is het niet geschikt voor huwelijksfeesten en babyshowers..

Anyway, dit is heel zwart/wit bekeken natuurlijk. En iedereen kan een andere onderbouwing hebben voor bovenstaand statement. Uiteraard zal ik jullie mijn visie niet langer onthouden! Monogamie bestaat niet, want je kunt niet alles controleren en zeker weten. Blind vertrouwen bestaat wel. Of het altijd zo slim is om iemand blind te vertrouwen, laat ik even in het midden. Ahem.

“Het bestaat echt wel, ik durf te zweren dat X nooit is vreemdgegaan!” – “Nou ik durf daar echt mijn hand voor in het vuur te steken!” – Het zijn allemaal uitspraken gebaseerd op vertrouwen en persoonlijk referentiekader. Natuurlijk, er zijn genoeg ‘extreem gepassioneerde’ partners die hun stinkende best doen om alles te controleren. Maar het is gewoon onmogelijk om alles uit te sluiten.

En dat wekt dan bij mij ook de vraag op: Als je zo panisch op zoek bent naar enige vorm van bewijs met betrekking tot ontrouw, wat doe je zodra je werkelijk iets vind? Ga je in Hulk modus (verbaal) los op je partner, en moet je met gedwongen opname een AWBZ instelling in? Als ik zo’n partner zou hebben die graag dertig uur per dag bezig is met het wantrouwen van mij, zou ik op een gegeven moment denken “Nou, ik kan het net zo goed doen ook”.

Okay, okay.. Om keihard “Monogamie bestaat niet!” te roepen is wellicht niet geheel eerlijk en correct. Echter zet je mensen wel aan het denken, en daar hou ik van.

Reizen met het OV is een pre

TREINREIZIGERS

Treinreizigers, een volk op zich. Toch kunnen we dit volk ook subcategoriseren, en dat ga ik doen ook. Ik zal me beperken tot de meest voorkomende.

Business volk – Je kent het wel, 3.5 telefoons en een bluetooth headset waar allen tegelijk gesprekken op worden gevoerd. Tevens is een aktetas, trolley of koffertje een must-have item. Omdat hun handen nog niet vol genoeg zaten, grissen ze nog een Spits en Metro mee. Na de krant verovering dient hij/zij natuurlijk wel nog even een koffie te halen bij de AH To Go of Kiosk. Kenmerkend voor deze categorie is dat zij – dag na dag, week na week – blijkbaar altijd te laat van huis gaan. Met hun halve business inboedel zie je ze rondrennen, verwachtend dat jij wel even voor hun opzij springt.

Scholieren – Voor dit volk is het van belang om in groepen van minstens 3 personen te reizen. De voornaamste reden is, dat zij op deze manier lekker veel decibel kunnen produceren. Discussiërend over wie welke chick wel kan krijgen, of die controleur van gister die “zo super cute” was. Een troef die zij graag inzetten om op te vallen is hun telefoon. Want waarom zou je die Beats by Dre headset die je ouders voor je kochten gebruiken, als je ook jouw rag muziek via de speaker kan delen met iedereen?

De zwartrijder – Inchecken of een kaartje kopen is voor losers! Op het perron herkenbaar aan de paranoïde blik, alsof ze net te veel LSD als ontbijt hebben genuttigd. Eenmaal in de trein aangekomen, houdt de zwartrijder werkelijk alles en iedereen in de gaten. Loopt heen en weer, en zal acuut uitstappen of zich opsluiten in het toilet. En ja, het is allemaal de moeite waard om die paar euro te besparen. Duh.

Trein lovers – Reizen om het reizen, en niet om van A naar B te komen. Herkenbaar aan de voorraad Kruidvat “onbeperkt treinen voor X euro” kaarten. Zij vertellen jou maar al te graag over hun grote passie, ongeacht of je daar voor open staat of niet. Want ja, iedereen is toch gek op treinen? Zoals een trotse ouder foto’s van hun kinderen laat zien, zal de trein lover je vol trots alle foto’s laten zien van treinen, die – uiteraard – zelf geschoten zijn. Tijdens de treinreis zullen de lovers je ook nog voorzien van nutteloze triviaatjes over de trein waar je op dat moment mee reist. Tof.

En terwijl ik dit schrijf, vraag ik me af in wat voor categorie mensen mij zouden plaatsen. De ignorante chagrijn wellicht? Een ding weet ik wel zeker. Ik mijd drukke stations zo veel mogelijk, want ik stap niet opzij voor de business meneer. Het pukkeltrutje met Justin Bieber op speaker krijgt een hoek. Ik verlink de zwartrijder, en ik zal de trein lover afsnauwen.

Ik weet het.. Het ligt niet aan jullie, het ligt aan mij.