Bam! Zo, dat is eruit. Monogamie bestaat niet. Mocht je je ooit bevinden op het meest slaapwekkende feestje ooit, is dit altijd een goede opmerking om in de groep te gooien. Iedereen heeft hier zijn of haar mening wel over klaar staan. Okay, wellicht is het niet geschikt voor huwelijksfeesten en babyshowers..
Anyway, dit is heel zwart/wit bekeken natuurlijk. En iedereen kan een andere onderbouwing hebben voor bovenstaand statement. Uiteraard zal ik jullie mijn visie niet langer onthouden! Monogamie bestaat niet, want je kunt niet alles controleren en zeker weten. Blind vertrouwen bestaat wel. Of het altijd zo slim is om iemand blind te vertrouwen, laat ik even in het midden. Ahem.
“Het bestaat echt wel, ik durf te zweren dat X nooit is vreemdgegaan!” – “Nou ik durf daar echt mijn hand voor in het vuur te steken!” – Het zijn allemaal uitspraken gebaseerd op vertrouwen en persoonlijk referentiekader. Natuurlijk, er zijn genoeg ‘extreem gepassioneerde’ partners die hun stinkende best doen om alles te controleren. Maar het is gewoon onmogelijk om alles uit te sluiten.
En dat wekt dan bij mij ook de vraag op: Als je zo panisch op zoek bent naar enige vorm van bewijs met betrekking tot ontrouw, wat doe je zodra je werkelijk iets vind? Ga je in Hulk modus (verbaal) los op je partner, en moet je met gedwongen opname een AWBZ instelling in? Als ik zo’n partner zou hebben die graag dertig uur per dag bezig is met het wantrouwen van mij, zou ik op een gegeven moment denken “Nou, ik kan het net zo goed doen ook”.
Okay, okay.. Om keihard “Monogamie bestaat niet!” te roepen is wellicht niet geheel eerlijk en correct. Echter zet je mensen wel aan het denken, en daar hou ik van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten